M&M week
Het was de M&M week.
Het hadden ook de MMM weken kunnen zijn, maar wat Memphis (ik noem ‘m normaal altijd gewoon Depay) liet zien op het EK leek nog niet een klein beetje op vijftig procent Pindacupniveau.
De ene M is natuurlijk Max Verstappen. Want die is fenomenaal hoor ik Gijp steeds zeggen. Van een andere planeet.
Ik vind het ook heel knap wat onze Max allemaal doet en ik hoop dat ie wereldkampioen wordt, maar het ligt er natuurlijk ook wel aan wat voor auto je hebt hè.
Dan vind ik het knapper wat die andere M heeft gedaan in de Tour. Mathieu van der Poel moet het met zijn benen doen hè.
Hoe die man koerst is fenomenaal hoor ik Maarten Ducrot zeggen. Van een andere planeet. Zes dagen in het geel! Bij zijn Tourdebuut! En ik had ‘m natuurlijk in mijn tourpool. Dat kon niet mis.
Een zooitje andere renners wel. Ik las in de krant welke twintig renners het meest gekozen waren en daarvan had ik ze bijna allemaal tot mijn grote schrik. Dat moest dus anders vond ik, want je gaat niet winnen met een doorsnee ploeg.
Dus moesten er wat verrassingen komen. Jack Haig had ik ontdekt. Australiër van Bahrein en die waren ook verrassend goed in de Giro. Nou Jack Haig reed twee keer top tien, maar in etappe 3 viel ie en was het einde Tour.
Michael Woods en Lukas Hamilton waren twee andere verrassingen. Goed in de bergen. Zondag fietsten ze in de kopgroep met twee Columbianen en Ben O’Connor, zeven minuten voor op het peloton. De afloop? O’Connor won en Woods en Hamilton finishten op meer dan 20 minuten…
Ik heb nu al zes uitvallers en je mag er maar vijf wisselen. Ik heb Mark Cavendish er maar ingezet. Had ik natuurlijk vanaf het begin moeten doen. Begint ook met een M.
En Woods heet Michael van voren… Parijs is nog ver.
Hans Assink schrijft al jaren via tekstbureau Piet. Piet staat voor Passie In Elke Tekst. En voor Punctualiteit Is Een Traditie. Bestel zijn boek Kollum via assink@home.nl.